Het is voor het eerst dat ik een vakantie een naam geef. Eigenlijk wel apart. De naam Pipe Park Tour London is bedacht door mijn beste vriend en ik toen ik hem vroeg wat hij voor zijn vakantie zou doen. Hij wist het nog niet en ik stelde voor om naar Londen te gaan. Een week later vroeg mijn beste vriendin of zij met haar vriend ook mee zouden mogen. Natuurlijk was ik daar niet op tegen, want wie wil dat niet, op vakantie met beste vrienden?
De eerste keer dat ik in Londen was was toen ik op de middelbare school zat. Samen met mijn beste vriend gingen we toen (1999) met medeleerlingen naar Londen. Natuurlijk bezochten we de welbekende toeristische trekpleisters: British Museum, Tower Bridge, Covent Garden, Natural History Museum, Science Museum, London Dungeon, Museum of the Moving Image (ondertussen gesloten) en het planetarium (ook gesloten). Ook bezochten we de musical Grease.
Ik kan me die reis nog steeds goed herinneren. Op de dinsdag moesten we om 09:00 uur verzamelen bij Rayners Lane, zodat we met de hele groep tegelijk konden vertrekken naar het British Museum (waar we om 11:00 uur moesten zijn). Nu zaten we met die Londenreis bij gastgezinnen. ’s Ochtends aan de ontbijttafel hadden we een leuk gesprek met de dochter des huizes tot we ons ineens afvroegen hoe laat we bij de Underground moesten zijn. Kijkende op de klok kwamen we erachter dat we al 20 minuten te laat waren. Hup, snel het ontbijt achter de kiezen, spullen pakken en naar het station. Daar aangekomen was de groep natuurlijk in geen velden en wegen te bekennen. Je moet ook weten dat we in die tijd ook geen mobiele telefoons hadden, dus bellen ging niet. Gelukkig vond (en vind ik nog steeds) het metrosysteem in Londen geweldig, dus de reis er naartoe was zo gedaan. We liepen uiteindelijk het plein bij het British Museum op en (je verwacht het niet) stipt 11:00 uur stonden we voor de neus van de leraren. Een uitbrander, want waar waren we? En mijn reactie: “We moesten hier om 11:00 uur zijn, kijk eens hoe laat het is.” Big smile.
Later die week zouden we naar de London Dungeon gaan. En je raadt het al, ook hier waren we met z’n tweeën niet op tijd. De reden lag deze keer toch buiten ons. We hadden eerst een puzzeltour door Londen. Onze variant van het oplossen van de puzzels: Tourist Information en daarna door naar Covent Garden. Uiteindelijk zouden we dan naar London Dungeon gaan. Het eerste deel van de reis per Underground ging prima, totdat we op Bank/Monument aankwamen en daar overstapten op de Northern Line southbound. We waren gewend dat de Underground om de paar minuten wel reed, maar na een kwartier wachten luisterden we toch maar eens naar de omroepberichten. Het bleek dat een paar stations terug op de Northern Line, bij Euston, een bommelding was. Daarom reed er niets. Voor ons zat er niets anders op dan maar te gaan lopen. Bij de London Dungeon aangekomen was de groep natuurlijk al naar binnen gegaan. Met wat uitleg bij de ingang werden we dan toch nog toegelaten, alleen niet via de hoofdingang. Er ging een deur open en zonder uitleg te krijgen ging deze ook weer direct achter ons dicht. Wachten dan maar tot er mensen aan zouden komen. Na een paar minuten kwam dan toch onze groep in het vizier. Je zag de verbazing op de gezichten toen ze zagen dat wij het waren. Ze vroegen zich af hoe het kon dat wij verder in de London Dungeon waren dan zij. Big smile once again.
In de vrije tijd hebben we wat parken bezocht, natuurlijk Harrods van binnen gezien, gelachen en veel gezien. En eigenlijk ben ik toen aangestoken met het Londenvirus (het jaar erna ging ik weer met school en daarna duurde het 14 jaar voordat ik weer in Londen was. Dit jaar ga ik voor het derde jaar achtereen naar Londen. Het verveelt nooit! Nu ga ik dus met drie vrienden genieten van de Pipe Park Tour London. Wat daarbij hoort? Natuurlijk een pijp, waarmee we dit kunnen doen in een park. Big smile! Ik heb me nog nooit zo verheugd op een vakantie. It’s almost time.
Laat een reactie achter