Je kunt het maar ergens over hebben als je op het terras zit te praten onder het genot van een speciaalbier. Nu weet ik redelijk wat over speciaalbier en via dat onderwerp kun je nogal eens op onderwerpen uitkomen waarvan je het vooraf eigenlijk niet helemaal zou verwachten. Nu is de overstap van speciaalbier naar het katholicisme eigenlijk niet eens zo’n grote stap.
Ik had weer eens zin om van een La Trappe Isid’or te genieten, van één van de twee Nederlandse trappistenbrouwerijen. Er zijn maar 11 trappistenbiermerken in de wereld.
Een trappist is een abdijbier, maar niet elk abdijbier is een trappist.
Om een abdijbier trappist te mogen noemen moet aan drie voorwaarden voldaan worden:
- Het product moet binnen de muren of in de nabijheid van de abdij worden geproduceerd.
- Het product moet door of onder toezicht van de kloostergemeenschap worden geproduceerd en de exploitatie moet ondergeschikt zijn aan het klooster.
- De opbrengsten moeten worden gebruikt voor het levensonderhoud van de monniken en voor het onderhoud van het klooster. Wat overblijft, moet aan sociale werken worden besteed.
Van de 11 trappistenbrouwerijen heb ik van 10 alle bieren gehad. Alleen van Spencer (VS) heb ik de trappist nog niet gehad. Dat komt nog, ik weet waar ik die kan halen. Maar zo hadden we ineens wel een onderwerp om uit te komen op de Rooms Katholieke Kerk. De monniken van de trappistenorde die de trappisten brouwen behoren namelijk tot een kloosterorde van de Rooms Katholieke Kerk. Nu hebben zowel mijn gesprekspartner als ikzelf een bovengemiddelde interesse in het geloof en een gezamenlijke interesse in speciaalbieren, sigaren en bourgondisch leven. Het gesprek wat volgde was een geanimeerd gesprek over de kerk, over het seminarie en hoe we daar beiden niet in zouden passen, over het celibaat, over de curie (met een zijsprongetje naar het protestantisme) en via wijn en de politiek weer terug naar speciaalbier.
Ik vond de avond gezellig, maar bovenal waardevol. Het is heerlijk om onder het genot van een speciaalbier diepgaand te praten over dingen die ons interesseren. En er staan alweer ideeën om gezamenlijk op te pakken op het programma. Het is een waardevolle vriendschap en gezamenlijk bourgondisch genieten vind ik erg belangrijk. Dit gaan we vaker doen.
Laat een reactie achter